بزرگی و سخاوت را عزیزم از درخت آموز
که سایه از سر هیزم شکن هم بر نمی دارد.....


تا حالا کسی رو دیدین که انقدر بزرگوار و دریا دل باشه؟
این شعر تجسم یه عشق افلاطونیه....
یه عشق بی انتظار٬بی منت٬بی غم......
اگر رسیدی به جایی که عشق رو٬سایه رو و زندگی رو از هیزم شکنی که تیشه به ریشت زده دریغ نکنی.....گریه کن!
((چون هنوز هم انسانیت وجود داره!!!))